فریلنسرها به‌دلیل دریافت دستمزد خود از کارفرمایان برون‌مرزی و هزینه‌های هنگفت تراکنش‌های بانکی به مبادلات رمزارز تمایل دارند.
براساس نظرسنجی پلتفرم استخدامی Humans.net، درحدود ۲۹درصد از فریلنسرها پرداخت در قالب رمزارز را به سیستم‌های سنّتی بانکی ترجیح می‌دهند.
نتایج این نظرسنجی که ۱۱۰۰ آزادکار در ایالات متحده‌ی آمریکا را پوشش می‌دهد، نشان داد ۱۸درصد از پاسخ‌دهندگان می‌خواهند تمام پرداخت‌های خود را در قالب رمزارز دریافت کنند؛ درحالی‌که ۱۱درصد از آن‌ها ترجیح می‌دهند بخشی از پرداخت خود را به‌صورت دارایی‌های دیجیتال دریافت کنند.
پاسخ‌دهندگان این مطالعه به‌طور تصادفی از بازار فریلنسرها در ایالات متحده‌ی آمریکا انتخاب شدند و هیچ‌کدام از آن‌ها قبل از نظرسنجی علاقه‌ی خاصی به رمزارزها نداشتند.
چرا فریلنسرها به استفاده از رمزارزها علاقه دارند؟
فریلنسرها اغلب پرداخت‌های برون‌مرزی از کارفرمایان خود دریافت می‌کنند؛ زیرا بیشترشان برای شرکت‌های خارج از کشور مبدأ کار می‌کنند.
درحال‌حاضر، تعداد محدودی از گزینه‌ها وجود دارد که فریلنسرها می‌توانند دستمزد خود را ازطریق آن‌ها دریافت کنند. پلتفرم‌های انتقال پول، مانند وسترن‌یونیون و پلتفرم‌های فین‌تک آنلاین، مانند PayPal و انتقال‌های بانکی سنّتی.
TransferWise به‌عنوان کارآمدترین سیستم پرداخت برای آزادکارها شناخته می‌شود؛ زیرا انتقال‌های بانکی را با حداقل هزینه‌های تراکنش انجام می‌دهد. باوجوداین، پلتفرم چندمیلیارددلاری ترنسفروایز در کشورهایی با کنترل شدید سرمایه چندان کاربرد ندارد. به‌عنوان مثال، کره‌‌‌جنوبی اجازه نمی‌دهد ترنسفروایز بیش از هزار دلار در روز و بیست‌هزار دلار در سال را منتقل کند.
پیپال و وسترن‌یونیون هزینه‌های تبدیل هنگفتی درحدود ۵ تا ۱۰درصد دریافت می‌کنند؛ ازاین‌رو، اگر فریلنسری ماهیانه ۵هزار دلار از کارفرما دریافت کند، حدود ۲۵۰دلار به‌عنوان هزینه‌ی تراکنش صرف می‌شود.
در ایالات متحده‌ی آمریکا، پیپال ۲.۹درصد به‌اضافه‌ی هزینه‌ی ثابت ۰.۳ دلار را دریافت می‌کند؛ اما برای کاربران بین‌المللی هزینه‌ها به‌طور درخورتوجهی بسته به موقعیت مکانی افزایش می‌یابد.
رمزارزهای اصلی، مانند بیت کوین (BTC) و اتریوم (ETH) امکان دریافت دستمزد را برای فریلنسرها تقریبا بلافاصله و با هزینه‌های پایین، به‌‌ویژه برای پرداخت‌های بزرگ فراهم می‌کند. در سیستم‌های قدیمی، پردازش پرداخت‌های کوچک نسبتا آسان است؛ اما وقتی مبلغ پرداخت بیش از دَه‌هزار دلار باشد، پای اسناد مالی به‌میان می‌آید و دوره‌ی تأیید دقیق و سخت‌گیرانه لازم است.
در ۱۷نوامبر، Binance بزرگ‌ترین مبادله‌ی رمزارز جهان به ارزش ششصدمیلیون دلار را با هزینه‌ی هفت دلار را ارسال کرد. درحالی‌که اگر امکان ارسال ششصدمیلیون دلار در پیپال وجود داشت، باید هزینه‌ی ۵درصدی معادل سی‌میلیون دلار درمقایسه‌با هفت دلار هزینه‌ی تراکنش در شبکه‌ی بلاک چین بیت کوین پرداخت می‌شد.
چرا کمتر از رمز ارزها استفاده می‌شود؟
یکی از مؤلفه‌های ارز رمزنگاری‌شده که هنوز جای کار دارد، پذیرش در بازار است. دشوار است بیرون بروید و از بیت کوین در کافی‌شاپ‌ها و رستوران‌ها و فروشگاه‌ها استفاده کنید.
بدین‌ترتیب، واقع‌گرایانه است که اکثر افراد باید بیت کوین را به‌منظور پرداخت هزینه‌های روزمره و ضروری، مانند غذا، اجاره، و قبض‌های آب و برق نقد کنند. در کشورهایی مانند کره‌‌‌جنوبی و ژاپن که در آن برداشت بیت کوین از مبادلات و انتقال به حسابهای بانکی با هزینه‌ی کمتر از یک دلار بسیار ارزان و سریع انجام می‌شود، پرداخت‌ها ازطریق ارزهای رمزنگاری‌شده می‌تواند عملی باشد.
با این‌حال، در کشورهایی مانند هند که مبادلات رمزارزها به‌دلیل نبود چهارچوب‌های مقرراتی مشخص عملی نیست، ممكن است تبدیل رمزارزها به پول نقد برای فریلنسرها دردسرساز باشد.
ورود به سایت