اپل درجریان برگزاری رویداد توسعه‌دهندگان خود در سال ۲۰۱۴ میلادی از زبان جدیدی تحت نام سوئیفت رونمایی کرد که آینده‌ی پلتفرم‌هایش را تشکیل می‌دهد. از آن زمان تاکنون، روز‌به‌روز شاهد اقبال تعداد بیشتری از توسعه‌دهندگان شخص‌ثالث برای استفاده از این زبان برنامه‌نویسی در اپلیکیشن‌هایشان هستیم. با‌این‌حال، همچنان بخش اعظمی از سیستم‌عامل iOS تحت کدهای زبان قدیمی Objective-C سرویس‌دهی می‌کنند. البته برای این مورد، کوپرتینویی‌ها دلایل موجهی دارند. نخست آنکه اپل حجم انبوهی از کدهای سیستمی را با Objective-C نوشته که عملکرد خیلی خوبی دارند؛ اما تغییر آن‌ها احتمالا باعث بروز برخی مشکلات شود. دوم اینکه تا سوئیفت ۵ هیچ‌گونه پایداری در ABI نبود و سوئیفت ۵/۱ توانست پایداری ماژول‌ها را ارائه کند؛ از‌این‌رو، با‌توجه‌به اهمیت دو مقوله‌ای که بالاتر اشاره کردیم، استفاده از سوئیفت در اجزاء سیستم چندان عملی نبود.
با تمامی این اوصاف، توسعه‌دهنده‌ای با نام الکسنادر کولوچی از زمان iOS 9 میزان استفاده‌ی اپل از کدهای سوئیفت را در سیستم‌عامل آیفون رصد کرده است. طبق یافته‌های وی، زبان سوئیفت که در iOS 9 تنها یک کد باینری را به خود اختصاص داده بود، هم‌اکنون در iOS 13 تا ۱۴۱ کد باینری را پیاده‌سازی کرده؛ رقمی که نسبت‌به نسخه‌ی قبلی iOS، یعنی iOS 12 رشدی بیش از دوبرابر را تجربه کرده است.
جای شگفتی نیست که اغلب موارد استفاده از سوئیفت به بخش‌ها و ویژگی‌های جدید iOS 13 نظیر قابلیت Sidecar، Find My iPhone و اپلیکیشن یادآور خلاصه می‌شود؛ به بیان دیگر، هر اپلیکیشنی که به‌تازگی دچار تغییر و تحولات اساسی شده، با زبان سوئیفت نوشته شده است. در این میان، سرویس‌هایی مانند Daemon که برای همگام‌سازی دستگاه‌هایی نظیر ایرپاد و هوم‌پاد فعالیت می‌کند، زبان سوئیفت را استفاده می‌کنند.
ورود به سایت