اینتل هفته‌ی گذشته گزارش و آمار درآمدی خود را منتشر و به ادامه‌داربودن مشکلات تأمین محصول اشاره کرد. رویکرد کوپرتینویی‌ها در اعلام ادامه‌ی مشکل در زنجیره‌ی تأمین، به‌خودی‌خود عجیب محسوب می‌شد؛ اما اخبار جدید از بازیگران دیگر، تا حدودی رفتار اینتل را توجیه می‌کند. دل در گزارش درآمدی فصل سوم، انتظار کاهش درآمد سالانه را بهدلیل مشکلات تأمین اینتل اعلام کرد.
دل در گزارش خود اشاره‌ی مستقیمی به شرایط زنجیره‌ی تأمین نکرد؛ شرایطی که طبق ادعای اینتل و پیش‌بینی کارشناسان، در سال مالی ۲۰۲۰ هم ادمه می‌یابد. شایان ذکر است لحن و گفتار مدیران این شرکت در اعلام مشکلات جالب بود. مدیرعامل دل، جفری کلارک، در گزارش مالی نوشت:
شرایط کمبود پردازنده‌های اینتل فصل‌به‌فصل بدتر می‌شود. کمبودها اکنون روی بازار کامپیوترهای شخصی تجاری و کامپیوترهای شخصی مصرفی حرفه‌ای ما تأثیر می‌گذارد؛ درنتیجه پیش‌بینی فروش ما در فصل چهارم نیز تحت‌تأثیر قرار می‌گیرد.
اینتل تابه‌امروز خسارت‌های کمبود عرضه‌ی محصول را در دسته‌ی پایین‌رده تحمل کرده است و در همکاری احتمالی با TSMC، کسب‌وکار تراشه و محصولات مکمل را در نظر دارد. غول پردازنده اکنون تأیید می‌کند که در تولید محصولات، با فاندری‌های (تولیدکننده‌های تراشه) متفرقه نیز همکاری خواهد کرد. به‌هرحال شرایط کنونی نشان می‌دهد تصور بهبود شرایط زنجیره‌ی تأمین در اینتل صحیح نبوده است.
کارشناسان اعتقاد دارند شرایط اینتل و همکاران تجاری و مشکلات کنونی، ترکیبی از مشکلات متعدد است. اینتل در سال ۲۰۱۴ در راه‌اندازی مرکز تولیدی Fab 42 تأخیر داشت. فرایند راه‌اندازی مرکز در سال ۲۰۱۷ از سر گرفته شد؛ اما نهایی‌شدن شرایط تولید، تا سال ۲۰۲۰ طول خواهد کشید. به‌علاوه، اینتل باید ابعاد قالب‌‌های تولیدی خود را برای رقابت با پردازنده‌های رایزن و اپیک AMD افزایش می‌داد. دلیل دیگر نیز دشواری‌های بهینه‌سازی فرایند تولید ۱۰ نانومتری است.
اینتل امروز همه‌ی تلاش خود را به‌کار می‌گیرد تا مشکلات مذکور را رفع کند. البته استراتژی کنونی و زمان‌بندی اعلام‌شده‌ی شرکت، تا حدودی شرایط را دشوار می‌کند. اینتل انتظار دارد پردازنده‌های ۱۰ نانومتری را تا تعطیلات سال ۲۰۱۹ به بازار عرضه کند.
پیش‌بینی اینتل برای عرضه‌ی پردازنده‌های ۱۰ نانومتری به بازار در تعطیلات ۲۰۱۹، یعنی آن‌ها باید سهم عمده‌ای از فضای تولیدی خود را به این دسته اختصاص دهند. ناگفته نماند بازدهی ۱۰ نانومتری‌ها درمقایسه‌با تراشه‌های ۱۴ نانومتری کمتر است و تولید در این فرایند، به‌معنای مشکلات بیشتری برنامه‌ریزی در فاندری خواهد بود.
هرچه فرایندهای تولید تراشه (Process Nodes) کوچک‌تر باشند، می‌توان تراشه‌های بیشتری از ویفر نیمه‌هادی تولید کرد. همچنین، کاهش بازدهی تولید این مزیت را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. درباره‌ی برنامه‌های مرکز تولیدی اینتل باید بدانید نصب ابزارها در Fab 42 تا ابتدای سال ۲۰۲۰ طول خواهد کشید. این مرکز تولید تراشه‌های ۱۰ نانومتری را برعهده خواهد گرفت و درنهایت، تولید هفت‌نانومتری‌ها نیز در آن انجام می‌شود و اینتل نیز هنوز تاریخ مشخصی برای تولید انبوه در کارخانه‌ی مذکور اعلام نکرده است.
هنوز مشخص نیست شرایط دشوار اینتل تا کِی ادامه خواهند یافت و این شرکت می‌تواند AMD را در بازارهای متعدد شکست دهد یا خیر. از شرکای تجاری دیگر می‌توان به اچ‌پی اشاره کرد که آن‌ها نیز ادامه‌ی شرایط دشوار کنونی را تا میانه‌ی سال ۲۰۲۰ پیش‌بینی کرده‌اند.
ورود به سایت