حافظههای سنتی رم و حافظهی Optane اینتل دو نوع حافظه هستند که هرکدام کار خاصی انجام میدهند؛ اما برخی از فروشندگان از ترکیب ارقام مرتبط با حافظهی رم و حافظهی Optane برای فریب کاربران استفاده میکنند.
در ادامه نگاهی دقیقتر به آگهیهای مربوطبه لپتاپها خواهیم داشت و اینکه چگونه کاربران با دیدن مجموع ارقام مرتبط با حافظهی رم و Optane فریب میخورند.
تفاوت میان حافظهی رم و Optane
تصویری که در قسمت بالا مشاهده میکنید، به فروش ویژهی جمعهی سیاه در وبسایت Sam's Club مربوط میشود. در این تصویر عدد ۸ گیگابایت که به حافظهی رم مربوط میشود با عدد ۱۶ گیگابایت که به حافظهی Optane مربوط است ترکیب شده و در قسمت Memory، یا همان حافظه عدد ۲۴ ذکر شده است.
هر کاربر رایانهی شخصی باید بداند که حافظهی رم نوعی حافظهی موقت برای نگهداری دادهها است و در زمان قطع برق، تمام اطلاعات موجود در این حافظه پاک خواهند شد. حافظهی رم را میتوان به میز ناهارخوری تشبیه کرد؛ درحالیکه دیسک سخت رایانهی شما بهمنزلهی یخچال است.
وقتی ناهار تمام شد، هر چیز اضافهای از روی میز ناهارخوری برداشته میشود و غذای باقیمانده به یخچال منتقل میشود تا از خراب شدن آن جلوگیری شود. این مسئله در رابطه با حافظهی رم و دیسک سخت نیز صدق میکند؛ دادههایی که نیاز به ذخیره شدن دارند باید روی دیسک سخت ذخیره شوند تا پس از خاموش شدنِ رایانه از بین نروند.
در عین حال، حافظههای Optane به کمک دیسک سخت میآیند تا امکان انتقال سریعتر فایلهای پرکاربرد را فراهم کنند. حافظهی Optane که توسط اینتل ابداع شده، بهمراتب از دیسک سخت سریعتر است و سرعت آن را میتوان با حافظههای حالت جامد (SSD) ارزانقیمت مقایسه کرد. علاوهبراین، برخلاف حافظهی رم، اطلاعات ذخیرهشده در حافظهی Optane پس از قطع برق پاک نمیشوند.
اینتل از حافظهی Optane بهعنوان راهکاری ارزان استفاده میکند تا حس سرعت بالاتر را به کاربران رایانههای سنتی القا کند؛ رایانههایی که از همان دیسکهای سخت کند (ولی ارزانقیمت) استفاده میکنند. حافظهی Optane اپلیکیشنها و دادههای پرکاربرد را در خود ذخیر میکند؛ درحالیکه باقی اطلاعات روی دیسک سخت ذخیره میشوند.
با این توضیحات، حافظهی Optane تجربهی استفاده از دیسک سخت را به تجربهی استفاده از حافظههای حالت جامد نزدیک میکند؛ پس چرا برخی آنها را با حافظهی رم مقایسه میکنند؟
حافظهی Optane تاثیر قابلتوجهی بر کارایی لپتاپها دارد. در صورتی که میخواهید بین لپتاپی با ۸ گیگابایت حافظهی رم، ۱۶ گیگابایت حافظهی Optane و دیسک سخت ۲ ترابایتی یا لپتاپی با ۱۶ گیگابایت حافظهی رم و دیسک سخت ۲ ترابایتی یکی را انتخاب کنید؛ بهتر است نمونهای را که به حافظهی Optane مجهز است، انتخاب کنید.
اما دلیل این انتخاب چیست؟ برای درک بهتر این مسئله بهتر است به مثال میز ناهارخوری و یخچال برگردیم. داشتن ۱۶ گیگابایت حافظهی رم بهمنزلهی استفاده از یک میز ناهارخوری بسیار بزرگ است؛ اما داشتن ۱۶ گیگابایت حافظهی Optane بهمنزلهی در اختیار داشتن ابزاری است که در زمان صرف غذا میتوان از آن بهعنوان میز ناهارخوری استفاده کرد و پس از آن به یخچال تبدیل میشود.
نیاز به تفکیک حافظهی Optane و حافظهی رم
درهرصورت بهتر است هنگام ارائهی مشخصات لپتاپها، اعداد مربوطبه حافظهی رم و Optane را بهصورت جداگانه ذکر کرد. در اختیار داشتن حافظهی Optane گزینهای فوقالعاد مفید است؛ اما در هر حال نمیتوان آن را با حافظهی رم یکی دانست. ترکیب اعداد مربوطبه این دو در وبسایتها کاربران را دچار اشتباه میکند، تا جایی که برخی فکر میکنند دستگاهی با ۲۴ گیگابایت حافظهی رم خریداری کردهاند؛ درحالیکه دستگاه آنها به ۸ گیگابایت حافظهی رم و ۱۶ گیگابایت حافظهی Optane مجهز است.
هرچند برخی به این مسئله اشاره میکنند که کاربران عادی نمیتوانند تفاوت میان حافظهی رم و Optane را تشخیص دهند؛ اما بهتر است همانند تصویر فوق، اعداد مربوطبه این دو نوع حافظه بهصورت جداگانه ذکر شوند تا مشتریان بدانند در حال انتخاب چگونه محصولی هستند.
ورود به سایت